20 paź Odszkodowanie nie przysługuje [cz. 1]
„Art. 48 Odszkodowanie nie przysługuje:
3) posiadaczom uszkodzonych upraw lub plonów rolnych, którzy nie wyrazili zgody na:
– budowę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego urządzeń lub
– wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom.”
Spotkałem się ostatnio z kierunkiem wykładni, iż to dzierżawcy przysługuje prawo do żądania od posiadacza uprawy wykonania jakichkolwiek prac agrotechnicznych.
Takie rozumowanie jest błędne.
Na poziomie literalnym nie można w/w normy odczytać inaczej, iż obowiązek wypłaty odszkodowania niweczy wyłącznie nie wyrażenie zgody przez posiadacza upraw.
Wyłącznie z tym zaniechaniem ustawodawca powiązał skutek prawny. Jeśli Koło Łowieckie nie zwracało się do rolnika o wyrażenie zgody czy to na budowę czy wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom, trudno dopatrywać się podstaw do niewypłacenia świadczenia rekompensującego szkodę łowiecką.
Przesłanki wymienione w art. 48 Prawa łowieckiego stanowią katalog zamknięty. Nie jest dopuszczalna wykładnia rozszerzająca czy per analogiam, bowiem stanowią wyjątek od zasady odpowiedzialności dzierżawcy/zarządcy obwodu łowieckiego określonej w art. 46 ust. 1 Prawa łowieckiego.
Zwrócić należy uwagę, iż art. 48 ust. 3 był przedmiotem wypowiedzi judykatury. Utracił on moc obowiązującą z dniem 14 maja 2019 r. w zakresie, w jakim przewiduje – jako skutek odmowy zgody na budowę urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom – zwolnienie dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego od odpowiedzialności za szkody łowieckie niepozostające w związku przyczynowym z taką odmową zgody (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 maja 2019 r. sygn. akt K 45/16 ). Obowiązek wykazania związku przyczynowego spoczywa na dzierżawcy obwodu łowieckiego zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 6 kodeksu cywilnego.
